Regelmatig geef ik een kijkje in mijn eigen brein. De kleinste dingen kunnen mij groots aan het denken zetten. Herkenbaar? Gefeliciteerd en heel veel sterkte met net zulke gekke hersenen! Dit keer: hoe ik kwaad op mezelf kan zijn dat ik niet uitblink in alles.
Benieuwd naar het vorige kijkje in mijn brein? Check dan hier Mensen die zeggen 80 uur te werken
Goede vriendin
Vaak ben ik bezig met of ik wel een goede vriendin ben. Voor mijn partner en voor de mensen om me heen. Dit geldt dus ook voor het zijn van een goede dochter, een goede zus, enzovoorts.
Laten we even focussen op mijn gedachte een goede vriendin voor mijn partner te zijn. Aangezien we (nagenoeg) dagelijks samen zijn, komt deze gedachte veruit het meeste voor. Een goede vriendin zijn voor mijn partner houdt namelijk nogal wat in…
1. Goede huisvrouw
Als eerste wil ik eigenlijk alles in en rondom het huis altijd op orde hebben. Het huis spic en span, de was gedaan, de tuin netjes, het bed fris, noem het allemaal maar op.
Daarnaast zou het fijn zijn als ik ook nog eens goed kan koken. Voedzame, gezonde maaltijden. Lekker afwisselend, nooit het gevoel hetzelfde al eens die maand op te hebben. In het weekend ook een bijzondere lunch kunnen bereiden zou het plaatje natuurlijk helemaal af maken.
Dit alles houdt ook in dat mijn partner in principe niets in het huis hoeft te doen. Hij moet kunnen genieten van een fijne plek waar hij tot rust kan komen, nergens aan hoeft te denken en gewoon kan relaxen.
2. Salaris
Ik wil minimaal net zo goed verdienen en evenveel de bankrekening spekken als mijn partner. Elke maand hetzelfde geld naar de gezamenlijke rekening en ondertussen ook mijn eigen dingen net zo makkelijk kunnen betalen. Het liefst zou ik zelfs nog iets meer verdienen (of zelfs overhouden, ik heb een dure hobby…) zodat hij wat rustiger aan zou kunnen doen.
Dat zorgt er ook voor dat ik makkelijker kan trakteren, ons een keer mee kan nemen op vakantie en me niet druk hoef te maken over wie de gezamenlijke dingen betaalt; dat zou ik dan namelijk kunnen doen.
3. Er altijd zijn
Dan is het natuurlijk belangrijk er altijd te zijn voor je geliefde. Het is het handigst er voor te zorgen dat ik mijn werkzaamheden doe als hij van huis is (voor werk, vrienden, hobby, …) en ik gezellig met hem ben als hij er is of als we samen ergens naar toe gaan.
Daarnaast zorg ik er ook voor dat hij het dan goed heeft. Dat ik drinken in schenk, wat lekkers op tafel zet en zorg voor vermaak in de vorm van een goed gesprek, een spelletje of een wandeling. Dit vermaak klinkt trouwens heel eenvoudig, maar stel je even voor hoe schuldig ik me voel als ik het idee heb dat we ons 5 minuten vervelen… killing!
4. Hij heeft altijd gelijk
Dat ik niet goed ben in ruzie maken mogen duidelijk zijn. Schreeuwen naar elkaar zit er bij mij gewoonweg niet in. Ik klap dan dicht, kom niet meer uit mijn woorden en word vreselijk verdrietig.
Maar er is nog een extra ding. Ik wil niet dat mijn partner een vervelend gevoel krijgt door in mijn ogen geen gelijk te hebben. Of zijn zin niet te krijgen. Alles kan in goed overleg, het is ook niet zo dat ik volledig niet zeg wat ik graag zou willen, maar puntje bij paaltje is hij degene die beslist.
5. Intimiteit
Hier gaat het niet alleen over seks, maar over alles er omheen. Een keer zijn rug kriebelen of masseren, knuffelen, voldoende kussen maar ook weer niet te veel.
Ik kan me dan ook echt schuldig voelen als ik een keer heel moe ben en zijn rug maar kort kriebel. Het liefst zou ik oneindige spierkracht hebben en massages eindeloos volhouden. Helaas is dit niet het geval.
6. Uiterlijk
Er is niemand die graag lelijk is. Alleen wil ik graag het andere uiterste. Mijn vriend moet met trots naast me kunnen lopen. Mooi haar, slank, goede make-up, netjes gekleed en altijd super verzorgd.
Dat afvallen lukt voor geen meter, mijn haar is maar een dun stijl gevalletje en dan heb ik het nog niet over mijn gebrek aan make-up en zeer slechte huid. Mijn kleding? Altijd maar simpel een shirt en een broek. Op hakken kan ik amper lopen. Alles behalve ideaal dus.
Onmogelijk
Zoals mijn gezond verstand ook wel beseft, is bovenstaande onmogelijk. Je kunt niet overal tegelijk zijn, alles doen en er toch voor hem op alle momenten zijn dat hij er is. Hoe graag ik ook zou willen, het kan gewoonweg niet.
Toch geeft me dit zeer regelmatig wel een schuldgevoel. Ik wil het wel allemaal. Als het huis niet opgeruimd is voel ik me schuldig. De avonden dat ik wel werk en hij niet voel ik me schuldig. De momenten dat ik thuis ben als hij werkt en ik niet bezig ben met het huishouden voel ik me schuldig. Als we op de bank zitten, er is niets op tv en we kletsen niet, schuldig. Als ik iets vergeten ben met boodschappen doen, als ik een rekening vergeten ben te betalen, als ik twijfel iets te kopen vanwege de kosten, allemaal geeft me dit een bijzonder naar gevoel.
Hoe dan?
Regelmatig zoek ik dan ook op of probeer ik te bedenken hoe ik met weinig uren veel geld kan verdienen. Natuurlijk zou iedereen dit dan doen, maar toch wil ik het wiel uitvinden wat dat betreft. En daar gaat dan weer tijd in zitten. Tijd die als verspild voelt. Wéér zonde!
Druk in hoofd
Het wordt dus allemaal enorm druk in mijn hoofd en soms komt er dan bijzonder weinig uit mijn handen. Niet handig als je juist alles wil regelen en voor elkaar wil hebben. Daarnaast word ik dan ook nog eens emotioneler over de kleine dingen en ga uithuilen bij mijn partner. Snap je hoe averechts dit allemaal werkt?
Mijn vriendinnen herkennen dit niet heel erg. Zij hebben de dingen verdeeld en doen ze meer in huis dan werken ze automatisch ook minder. Als ik dit van hen hoor klinkt dit niet meer dan normaal, maar toch krijg ik het niet in mijn hoofd dat dit voor mijn eigen situatie ook geldt. Raar hè?
