
Regelmatig geef ik een kijkje in mijn eigen brein. De kleinste dingen kunnen mij groots aan het denken zetten. Herkenbaar? Gefeliciteerd en heel veel sterkte met net zulke gekke hersenen! Dit keer: duimpjes omhoog.
Simpele emoji
Het klinkt vast raar, maar zoiets als een duimpje op WhatsApp kan er voor zorgen dat ik een paar uur van slag ben. Dat is niet eenmalig, nee, dat is meerdere keren voorgekomen.

Betekenis
Voor velen is de betekenis van een duimpje simpel. Iets is prima, in orde, geregeld, noem het maar op. Voor mij voelt dat anders, en ik weet inmiddels dat er meer mensen zo denken!
Wanneer de duimpjes werk gerelateerd zijn is er nog weinig aan de hand. Zodra het gaat om privé momenten worden ze pas echt vervelend. Er zijn voorbeelden genoeg!
Gezelligheid
Het vergt voor mij soms al moed om iemand te vragen of ik gezellig kan blijven eten. Ook vragen om iets met mij te gaan doen of mij ergens bij te helpen kan als een hoge drempel voelen. Ik wil niet de kostbare tijd van iemand anders ‘opeisen’ dus vraag ik je zoiets, dan weet je dat het serieus is.
Laten we even als voorbeeld nemen dat ik iemand vraag of ik die avond gezellig mee kan eten. Dat zal ik overigens alleen doen bij héle goede vrienden of familie. Stuur je me dan een duimpje terug, dan kan mijn dag echt verprutst zijn.
Het blijkt trouwens dat een Gen Z’er emoji’s sowieso anders opvat dan een Millenial (zoals ik). Check de verschillen op Ze.nl!
Naar gevoel
Zo’n duimpje voelt voor mij als ‘best joh’ of ‘kan mij het schelen’. Niet de moeite om uitgebreider op te reageren. Alsof het je niet zo veel uit maakt of ik nu wel of niet kom. Alsof je eigenlijk geen tijd voor me of geen zin in mijn gezelschap hebt.
Daar begint ook gelijk de drukte in mijn hoofd. Vraag ik te veel? Ben ik te veel? Heb ik het moment verkeerd ingeschat? Had ik het anders moeten vragen? Deze vragen gaan van kwaad tot erger, ik kan zomaar een moment aan onze vriendschap gaan twijfelen.
In mijn hoofd
Dit zal je overigens niet zomaar aan mij merken hoor. Ik kan prima een masker opzetten en gezellig bij je aan tafel komen zitten. Meestal zakt het nare gevoel ook snel weg als ik eenmaal bij je ben. Alleen de uren er voor kunnen echt een hel zijn.
Bijna niemand weet het
Zoals met zo veel dingen die ik denk geldt ook voor het duimpje; bijna niemand weet het. Al heb ik nog wel eens geroepen dat een duimpje lijkt op ‘best joh’ en dan hard gelachen alsof het grappig is. Ondertussen meen ik het eigenlijk bloedserieus. Mijn vriend weet wel hoe mijn gevoel is. Daar kan ik gelukkig zó goed mee praten dat we kunnen grappen over de duimpjes. Zonder onderliggende nare gevoelens trouwens van mijn kant, mocht je dit je afvragen.

Emoji gedoe
Het gebeurt me gelukkig met weinig emoji’s dat mijn hoofd op hol kan gaan. Ik ben dan ook bijzonder fan van het aapje-met-handjes-voor-de-ogen poppetje. Die is zo heerlijk alsof je iets toch een beetje met een knipoog of stiekem zegt of dat je niet 100% zeker bent van je gelijk. Dat laatste is trouwens ook echt een zeldzaamheid bij mij.
Nu zullen mensen zich hier vast wel in herkennen. Wellicht met het duimpje, misschien met andere emoji’s. Daar ben ik zo benieuwd naar! Het geeft een beetje het gevoel dat ik niet de enige mafkees ben wat dit betreft. Dus let me know!